به نقل از «قدس آنلاین»

لزوم ورود بخش خصوصی به پالایشگاه سازی

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۶۶۲۲۸

به گزارش قدس آنلاین، ساخت پالایشگاه و ذخیره سازی بنزین یکی از اقداماتی است که می‌تواند کمک شایانی به رفع ناترازی بنزین کند و حتی مانع از واردات بنزین برای حل این معضل شود. اقدامی که دولت قبل در آن ناکام ماند و تنها پروژه نیمه تمام ستاره خلیج فارس را که در دولت دهم کلید خورده بود تکمیل کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که مجلس شورای اسلامی وزارت نفت را مکلف به ساخت پتروپالایشگاه کرده بود اما دولت با بی توجهی تمام از کنار آن عبور کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در دولت جدید هم ساخت پالایشگاه شهید سلیمانی مطرح شد که از آن روز تا کنون همچنان کاری از پیش نرفته است و حتی اخیراً رهبر انقلاب در سخنانی از ناترازی و واردات بنزین گلایه داشتند و تصریح کردند «بعضی از مسائل کلان کشور هست که ما به کلان بودنِ آن مسائل توجّه نداریم. مسئله‌ی سوخت همین‌جور؛ ما الان در مسئله‌ی سوخت، به معنای واقعی کلمه مشکل داریم. ما کشور تولیدکننده‌ی نفت، با این‌همه منابع زیرزمینی نفتی، بنزین وارد کنیم؟ این معنی دارد؟ معنایش همین است که ما در یک مسئله‌ی کلان دچار مشکلیم. مسئله‌ی برق همین‌طور. مسائل گوناگونی هست که مسائل کلان کشور است و ناترازی در این مسائل، کشور را رنج می‌دهد و مانع کارهای بزرگ متعدّدی می‌شود. بخش خصوصی ما می‌تواند در این زمینه‌ها به معنای واقعی کلمه کمک کند، همین‌طور که الان شنیدید. اینکه حالا بخش خصوصی بیاید مثلاً فرض کنید که با یک مجموعه‌ی برق خورشیدی ۱۸۰۰ مگاوات برق تولید کند، خب چیز خیلی خوبی است. یک بخش خصوصی می‌آید خودش سرمایه‌گذاری می‌کند، ۱۸۰۰ مگاوات برق تولید می‌کند؛ این برای کشور خیلی با ارزش است. اگر ما اینها را تشویق کنیم، اگر ما به اینها کمک کنیم، اگر برنامه‌ریزیِ درست انجام بگیرد، مطمئنّاً بخش خصوصی می‌تواند در این برنامه‌های کلان، هم فکر ارائه بدهد، هم عمل ارائه بدهد. این عرضِ ما به مسئولین محترم و به خود شما فعّالان اقتصادی بخش خصوصی است» .

انفعال ایران از پالایشگاه سازی

به گزارش رسانه‌های بین المللی در آسیا ۴۷ پروژه جدید پالایشی در مرحله ساخت یا برنامه‌ریزی است. از این طرح‌ها ۱۸ پالایشگاه در حال ساخت است و ۲۹ طرح در مرحله طراحی هستند. نکته جالب توجه در این است که کشورهایی مانند کره جنوبی، چین و ژاپن و حتی هند که تولید کننده نفت خام نیستند و واردکننده آن به شمار می‌روند نیز در این سال‌ها همواره به دنبال ارتقای پالایشگاه‌ی موجود و احداث پالایشگاه‌های جدید بوده‌اند زیرا قطع به یقین آنها وزیری نداشتند که پالایشگاه سازی را کثافت کاری بداند.

زنگنه همواره تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس را افتخار خود می‌داند. در حالی که به گفته اصغر ابراهیمی اصل معاون اسبق وزارت نفت این پروژه در زمان دولت احمدی‌نژاد شکل گرفت و ۷۹ درصد پیشرفت داشت. ۲۱ درصد باقی مانده باید در ظرف ۱.۵ سال به پایان می‌رسید. اما چون زنگنه به این کار اعتقادی نداشت، اعتبار لازم به آن را تخصیص ندادند تا اینکه عدم ساخت این پالایشگاه می‌توانست برای کشور هزینه زا باشد به همین دلیل در دولت دوازدهم بعد از سال‌ها این پالایشگاه به اتمام رسید.

نکته جالب توجه در این است عدم ساخت پالایشگاه در کشور در حالی توسط زنگنه رقم خورد که مجلس قانون اجرای پتروپالایشگاه ها را تصویب کرده بود، برخی از دولت مردان گذشته معتقد بودند این قانون برای ورود بخش خصوصی است و دولت اجازه ساخت پالایشگاه را ندارد اما بر اساس مجوز مجلس در صورتی که بخش خصوصی اقدامی به ساخت پالایشگاه نکند وزارت نفت متولی ساخت پالایشگاه است.

وزارت نفت متولی اصلی اجرای قانون پتروپالایشگاه

وقتی قانون اجرای پتروپالایشگاه ها را مشاهده می‌کنیم رسماً مجلس به وضوح و با صراحت استفاده از ظرفیت‌های بازار سرمایه را برای ساخت پتروپالایشگاه در اختیار دولت قرار داده بود و در کنار آن نقش مهم وزارت نفت در اجرای این قانون نیز بیان شده است اما جالب است مسئولان وزارت نفت نسبت به آن بی توجهی کردند و هیچ پرونده قضائی برای آنها مبنی بر ترک فعلی که داشتند تشکیل نشد.

اگر وزیر وقت نفت مروری بر مواد شیوه نامه ابلاغی و همچنین قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی کند بی شک به یاد می‌آورد که اصل و هدف طراحی چنین طرحی هم زمان با تاکید مقام معظم رهبری بر اجرای هرچه سریع‌تر سیاست پالایشگاه‌سازی، هدایت نقدینگی کلان موجود به سوی بخش تولید و بهره‌مندی مردم از عوائد طرح‌های سودآور پالایشی است که این موضوع از سوی زنگنه نادیده گرفته شده بود.

مغفول ماندن ظرفیت پالایشی در کشور

محمد علی قدیری کارشناس انرژی در رابطه با این موضوع به مهر می‌گوید: ایران با وجود برخورداری از منابع غنی نفتی و سابقه طولانی در زمینه استخراج نفت، هنوز در حوزه پالایش با نقطه ایده‌آل فاصله دارد، این عقب ماندگی را می‌توان از سهم پایین ایران در زمینه پالایش نفت نسبت به ظرفیت تولید مشاهده کرد. در حال حاضر ظرفیت پالایشی دنیا به بیش از ۱۰۰ میلیون بشکه در روز رسیده‌است. این در حالی است که ظرفیت پالایشی ایران روزانه با احتساب نفت خام و میعانات گازی تنها حدود ۲.۲ میلیون بشکه است.

وی ادامه داد: ایران با وجود اینکه یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر نفتی دنیا است، سهمی حدود ۲ درصد از ظرفیت پالایشی دنیا را به خود اختصاص داده است که نسبت به میزان منابع نفتی موجود در کشور، سهمی بسیار اندک و محدود است.

این کارشناس انرژی خاطر نشان کرد: این جبران عقب ماندگی ظرفیت پتروپالایشی در قانون برنامه ششم توسعه در نظر گرفته شده بود به طوری که در بند «الف» ماده ۴۴ این قانون آمده است: «دولت مکلف است به منظور افزایش ارزش افزوده انرژی و تکمیل زنجیره ارزش در طول اجرای قانون برنامه اقدام‌های زیر را انجام دهد: تسهیلات لازم برای ایجاد ظرفیت پالایش مقدار دو میلیون و هفتصد هزار بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی با ضریب پیچیدگی بالا توسط بخش غیردولتی را به نحوی برنامه‌ریزی و اجرا کند تا ترکیب تولید فرآورده آن‌ها اساساً به محصولات سبک‌تر و میان تقطیر اختصاص یابد و سهم نفت کوره در الگوی پالایش از ده درصد (۱۰%) بیشتر نشود».

قدیری با اشاره به اینکه در سال‌های گذشته توجه ویژه ای به افزایش ظرفیت پالایشگاهی نشده است، افزود: طی سال‌های برنامه ششم توسعه تاکنون تنها پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس به بهره‌برداری رسیده‌است و تا ظرفیت یاد شده در برنامه قبلی توسعه ۵۰۰ هزار بشکه در روز فاصله وجود دارد. از طرف دیگر طرح‌های ارتقای پالایشگاه‌های کشور برای کاهش تولید نفت کوره آنطور که باید پیشرفتی نداشته‌اند و همچنان حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد فراورده‌های تولیدی پالایشگاه‌ها نفت کوره است.

بخش خصوصی راه نجات پالایشگاه سازی

اما حالا با پروژه پالایشگاه شهید سلیمانی به نظر می‌رسد گامی در این راستا برداشته شده است، تا شاید راهی برای جلوگیری از واردات بنزین باشد اما به نظر می‌رسد آنطور که باید و شاید برای احداث این پالایشگاه تلاش نشده است چراکه جلیل سالاری مدیر عامل شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی وعده ساخت پترو پالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای که وعده آن در ابتدای دولت سیزدهم داده شد، با گذشت دو سال و نیم از روی کار آمدن دولت آبان ماه خبر تصویب احداث پتروپالایشگاه شهید سلیمانی در نشست شورای اقتصاد منتشر شد. با توجه به اینکه رسیدن به عملیات اجرایی این پالایشگاه بیش از ۲ سال زمان برده و آنطور که سالاری گفته بود با سرمایه گذاری ۹ میلیارد یوریی این پروژه تا ۵ سال آینده تکمیل می‌شود، این طور که به نظر می‌رسد رهبری در بخش‌های مختلف سخنان خود به لزوم سرمایه گذاری و ورود بخش خصوصی اشاره کرده‌اند که مسأله‌ای حائز اهمیت است چرا که اگر ساخت پالایشگاه شهید سلیمانی را در نظر بگیریم، در صورتی که اگر احداث این پالایشگاه به بخش خصوصی سپرده می‌شد مراحل احداث و ساخت آن نهایتاً ۳ سال زمان نیاز داشت در حالی که بر اساس گفته‌های سالاری ساخت این پالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای دست کم تا سال ۱۴۰۷ زمان می‌برد

باید توجه داشت، یکی از مهمترین دلایل احداث این پترو پالایشگاه تأمین سوخت و بنزین و حتی جلوگیری از واردات بنزین است. سال گذشته بود که دبیرکل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش کشور در رابطه با نزدیک شدن مقدار تولید و مصرف بنزین به یکدیگر ابراز نگرانی کرده و در این راستا گفته بود: «بهینه‌سازی مصرف سوخت در کشور باید در دستور کار قرار گیرد و خودروسازها نیز باید در این بازه اهتمام ورزند.»

عاشوری سیاست اتخاذشده از سوی دولت برای احداث پتروپالایشگاه‌های جدید را مثبت ارزیابی کرده و گفته بود: در صورتی که احداث و تأمین اعتبار و سرمایه‌گذاری پترو پالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای شهید سلیمانی و طرح مروارید مکران و افزایش ظرفیت ۱۵۰ هزار بشکه‌ای پالایشگاه به‌سرعت در دستور کار قرار بگیرد، در زمینه جبران فاصله تولید و مصرف امیدبخش خواهد بود. در حالی ابتدای سال قرار بر ساخت این پالایشگاه بود به تازگی مجوز احداث این پالایشگاه به تصویب تصویب شورای اقتصاد رسیده است.

به نظر می‌رسد اگر غفلت دولت یازدهم و دوازدهم در پالایشگاه سازی و حتی دولت سیزدهم برای ساخت پتروپالایشگاه شهید سلیمانی وجود نداشت اکنون ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان منابع نفتی برای جبران ناترازی موجود به وارد کننده بنزین تبدیل نمی‌شد به همین دلیل لازم است دولت سیزدهم عزمی جدی برای ساخت و توسعه پالایشگاهی در پیش بگیرد تا بتواند جایگاه قبلی خود را به دست آورده و نه تنها از واردات جلوگیری کند مجدداً صادرات بنزین را در پیش بگیرد که وردو بخش خصوص به این عرصه نمی‌تواند بی تأثیر باشد.

منبع: خبرگزاری مهر

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: پالایشگاه شهید سلیمانی ساخت پالایشگاه پالایشگاه سازی ظرفیت پالایشی پالایشگاه ها ظرفیت پالایش نظر می رسد سرمایه گذاری واردات بنزین هزار بشکه ای وزارت نفت بخش خصوصی مسئله ی سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۶۶۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لزوم افزایش فرهنگ‌سازی جهت تفکیک زباله از مبدا

ایسنا/خراسان رضوی عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد با اشاره به قانون‌گذاری و جریمه‌های سنگین برای تفکیک نکردن زباله‌در کشورهای توسعه یافته گفت: فرهنگ‌سازی تفکیک زباله از مبدا، بزرگترین چالش شهر مشهد است که نیازمند اقدامات بیشتری است.

محمدهادی مهدی‌نیا در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه وضعیت سطل زباله‌ها به صورت کلی در سطح شهر مشهد مناسب است‌، اظهار کرد: ما در مقایسه با شهرهای کشورهای اطراف مثل پاکستان، ترکیه، تاجیکستان، عراق و حتی ترکیه به لحاظ سیستم جمع‌آوری زباله، تفکیک از مبدا و همچنین تمیزی معابر در شرایط بهتری قرار داریم.

وی ادامه داد: این شرایط در مقایسه با کشورهای توسعه یافته مثل آلمان، به لحاظ تفکیک زباله از مبدا و به واسطه فرهنگسازی‌هایی که در این خصوص صورت گرفته است، بیانگر آن است که هنوز در مقایسه با این کشورها عقب هستیم.

عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، در تشریح وضعیت تفکیک از مبدا زباله‌ها در کشور آلمان، خاطر نشان کرد: تفکیک از مبدا زباله در کشور آلمان به چند شاخه مختلف زباله‌های تر، شیشه‌، کاغذ و پلاستیک تقسیم بندی می‌شود. همچنین قوانین سخت و جریمه‌های سنگینی برای کسانی که زباله‌های خود را تفکیک نکنند تعیین شده است‌ که در این خصوص یکی از مکان‌های دارای دوربین، بالای سطل‌های زباله است که برای کنترل بیشتر تفکیک از مبدا زباله‌ها صورت می‌گیرد. علاوه بر این موارد لباس، فرش و پارچه‌ها نیز به صورت جداگانه از سایر زباله‌ها تفکیک می‌شوند.

مهدی‌نیا در خصوص سیستم جمع‌آوری زباله در کشور آلمان گفت: درب هر منزل چهار سطل زباله با چهار رنگ قرمز، سبز، زرد و آبی وجود دارد که در کشور ما سیستم به این صورت نیست. این چهار سطل با گیاهان بوته‌ای پوشانده می‌شود و فقط از یک طرف می‌توان به سطل دسترسی داشت تا علاوه بر حفظ منظر شهری، دسترسی برای ماشین‌آلات زباله نیز وجود داشته باشد. خودروهای حمل زباله نیز برای هر زباله به صورت مجزا در نظر گرفته شده و زمانبندی جمع‌آوری آن‌ها نیز متفاوت است. ما از لحاظ فرهنگ تفکیک و زیرساخت‌های تفکیک زباله‌، در مقایسه با کشوری مثل آلمان شرایط مناسبی را نداریم.

وی در ادامه با اشاره به زباله‌گردهایی که در سطح شهرها فعالیت می‌کنند، یادآور شد: این زباله گردها از سیستم رسمی شهرداری‌ها خارج بوده و چهره نامناسبی به شهر می‌دهند. زباله طلای کثیف بوده و با توجه به اینکه سرمایه ارزشمندی است و بخشی از تفکیک زباله‌ها به این شکل و توسط این افراد اتفاق می‌افتد، اگر فرهنگ‌سازی تفکیک از مبدا در این خصوص اتفاق بیفتد، تا اندازه زیادی به حل این معضل نیز می‌تواند کمک کند.

عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد با یادآوری قانون‌گذاری و جریمه‌های سنگین برای عدم رعایت تفکیک زباله‌ها در کشورهای توسعه یافته افزود: درصورتی که ماموران هنگام جمع‌آوری زباله، متوجه شوند که تفکیک زباله توسط شهروندان اتفاق نیفتاده گزارش داده، فرد خاطی را شناسایی و در غیر این صورت کل واحد ساختمانی را جریمه می‌کنند. یکی از دلایلی که شهروندان به شدت نسبت به تفکیک زباله‌ها حساس هستند قوانین و جریمه‌های سنگینی است که در این خصوص لحاظ شده است.

وی ضمن بیان فرهنگسازی تفکیک زباله از مبدا به عنوان بزرگترین چالش شهر مشهد، عنوان کرد: فرهنگ‌سازی در این زمینه برای خانواده‌ها موضوع حائز اهمیتی بوده که نیازمند اقدامات بیشتری است. باید آگاهی مردم نسبت به پیامدهایی که عدم تفکیک زباله می‌تواند موجب شود، افزایش پیدا کند و این موضوع فرهنگسازی شود.

اقدامات شهرداری مشهد و سازمان مدیریت پسماند تا چه میزان موثر بوده است؟

مهدی‌نیا خاطرنشان کرد: اقدامات شهرداری مشهد در خصوص تفکیک زباله و ارتقا فرهنگسازی این موضوع بسیار موثر بوده است، اما متاسفانه تفاوت معناداری بین مناطق برخوردار و مناطق کم‌برخوردار شهر مشهد وجود دارد. شهرداری مشهد و سازمان مدیریت پسماند از جمله نهادهای پیشرو در این زمینه هستند اما نمی‌توان بیان کرد که فرهنگ‌سازی تفکیک زباله صرفا با سازمان مدیریت پسماند و شهرداری است؛ بلکه مجموعه‌ای از عوامل و نهادها مثل فرهنگسراها، مدارس، رسانه‌ها و... در خصوص افزایش فرهنگ تفکیک زباله از مبدا می‌توانند موثر باشند.

باید شهروندان به قانون‌پذیری ترغیب شوند، نه قانون‌گریزی

وی در خصوص وضعیت سطل زباله‌های معابر سطح شهر مشهد، تصریح کرد: در این رابطه شهرداری مشهد از چندسال گذشته نهضتی تحت عنوان بهسازی و زیباسازی معابر را آغاز کرده است. براساس افقی که برای این طرح هدفگذاری شده بود، تقریبا در همه معابر اصلی شهر مشهد علاوه بر دسترسی پذیری برای افراد کم‌توان جسمی و معلولین و حفظ فضای سبز، متعلقات مبلمان شهری مورد نیاز از جمله سطل‌های زباله به تعداد مورد نیاز در همه طول مسیر پیاده‌روها پیش‌بینی شده بود که تقریبا در بسیاری از معابر سطح شهر مشهد این اتفاق افتاده است. اما به طور کلی در این خصوص باید اضافه کرد که علاوه بر موضوع فرهنگ‌سازی، حتما باید تعداد سطل‌های زباله و پراکندگی این سطل‌ها به شکلی باشد که شهروندان به قانون پذیری ترغیب شوند.

عضو هیات علمی گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد در رابطه با شکل و فرم سطل زباله‌هایی که در معابر سطح شهر مشهد وجود دارد، گفت: به صورت کلی به لحاظ شکل و فرم طراحی‌های خوبی برای سطل زباله‌ها صورت گرفته است؛ به گونه‌ای که می‌توان سطل‌های زباله معابر را جزئی از المان‌های شهری در نظر گرفت و تا اندازه‌ای می‌توان بیان کرد سطل‌های زباله معابر شهری مشهد مطابق با استانداردها بوده است.

وی با بیان اینکه میزان بهره‌مندی از فناوری‌های روز در این خصوص کم است، تشریح کرد: کشورهایی مثل ژاپن به سادگی از فناوری‌های روز برای جمع‌آوری زباله استفاده می‌کنند. به عنوان مثال در برخی معابر شهر توکیو، سطل‌های زباله به صورت هوشمند و دارای سنسورهایی برای اعلام پر شدن سطل زباله به سازمان‌های مربوط هستند که ما چنین مواردی را در کشورمان نداریم.

انتهای پیام